Cyfryzacja, digitalizacja, wirtualne badania, archiwizacja wieczysta oraz VR i AR  – to tylko część z tematów poruszonych podczas konferencji „Technologie druku 3D oraz digitalizacji 3D i 2D dla archeologii, muzealnictwa i medycyny” organizowanej przez Canon, SMARTTECH, Digital Center i Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Konferencja odbyła się 17 maja w warszawskim Centrum Technologii Informacyjnych Nauk Humanistyczno-Społecznych UKSW. Po uroczystym otwarciu przez organizatorów, eksperci z firmy SMARTTECH wprowadzili uczestników w temat wizualizacji 3D i archiwizacji wieczystej. Mgr inż. Marcin Lewandowski omówił zagadnienie wirtualnych badań nad obiektami na konkretnych przykładach, a mgr inż. Agata Pietrzak przedstawiła technologię i konkretne skanery 3D zaprojektowane z myślą o branży muzealnej i archeologicznej. SMARTTECH ma tutaj szczególny powód do dumy, gdyż stworzony przez firmę MICRON3D color 24Mpix jest jednym ze skanerów o najwyższej rozdzielczości na świecie pozwalającym na jednoczesny zapis koloru digitalizowanego obiektu. Skaner stworzony z myślą  o muzealnikach i archeologach zapewnia gęste pokrycie i wysoką jakość odwzorowania detali.

Mówiąc o technologiach 3D, nie można zapomnieć o druku 3D, o którym opowiedział mgr inż. Jacek Korzeniewski z firmy Canon. Zastosowanie maszyn CJP opartych o selektywne spajanie proszku zapewnia niesamowitą precyzję kolorowego wydruku 3D, dzięki czemu można stworzyć realistyczne kopie eksponatów w nieograniczonej ilości! Przygotowane w ten sposób modele są tak dokładne, że odzwierciedlą nawet delikatne zadrapania.

Nie wszystko jednak musi być w 3D. Drogocenne manuskrypty czy budzące szacunek wielowiekowe księgi wymagają zupełnie innego podejścia. Tutaj z pomocą przychodzą skanery płaskie o wysokiej rozdzielczości, o których opowiedziała Beata Resler z Digital Center, wprowadzając uczestników konferencji w świat zdigitalizowanych tekstów.

Cyfrowy świat to nie tylko digitalizacja, ale też technologia VR i AR. O zwiedzaniu wirtualnych muzeów z goglami na oczach opowiedział Paweł Waligóra, współpracownik UKSW. Technologia VR zapewnia niemożliwe przy tradycyjnym zwiedzaniu doznania. W rzeczywistości niewiele eksponatów można dotknąć, gdy przy zastosowaniu technologii VR zwiedzający ma możliwość obrócenia każdego z artefaktów w dłoniach oraz przyjrzenia się wszystkim szczegółom. Jeśli zaś nie mamy pod ręką gogli, wystarczy najprostszy tablet, aby zademonstrować każdemu zainteresowanemu artefakt na stole za pośrednictwem technologii AR. Ulepszona rzeczywistość pozwala również na wyświetlenie bezpośrednich informacji na temat uchwyconych przez obiektyw tabletu artefaktów, co powoli wprowadza nas w świat rodem z filmów science-fiction.

– Technologie 3D i 2D mają bardzo wiele do zaoferowania muzealnikom i archeologii – podkreśla Agata Pietrzak, kierownik sprzedaży firmy SMARTTECH. – Możliwość przeniesienia artefaktu do postaci cyfrowej otwiera dla badaczy nowe możliwości. Prace nad cyfrowym modelem mogą być prowadzone niezależnie przez kilka zespołów badawczych, nawet na dwóch krańcach świata, co znacząco skraca czas opracowania wyników. Dodatkowo dla uatrakcyjnienia prezentacji można stworzyć cyfrowy świat, w którym umieszcza się zdigitalizowane obiekty.


Na zakończenie tej części konferencji przemówił Pan Wojciech Jopek, który przy okazji technologii 3D poruszył temat jej zastosowania w medycynie, a konkretnie przy tworzeniu protez. Jedną z cech innowacji 3D jest redukcja kosztów prototypowania i wytwarzania, co przy takich drogich rzeczach jak protezy, pozwala nie tylko skrócić czas dopasowywania z trzech tygodni do trzech dni, ale też ograniczyć znacząco koszty całego procesu.

Po przerwie obiadowej, w trakcie której goście wymienili swoje uwagi i przemyślenia na temat ujrzanych technologii, zaproszeni archeolodzy zademonstrowali uczestnikom konferencji, jak wykorzystują najnowsze innowacje w swojej własnej pracy. Marta Bura, specjalistka naukowo-techniczna na Wydziale Historycznym UW, opowiedziała o skanowaniu 3D rzymskich naczyń z epoki brązu, po czym modelowanie 3D w analizie materiałów zabytkowych z najstarszej epoki kamienia przedstawiła Pani Katarzyna Skiba.

Zastosowanie technologii 3D zaprezentował także Pan Andrzej Gołembnik w prezentacji „Kiedy pomiar stał się obrazem – podstawy metodyczne współczesnej archeologii”. Pan Gołembnik wykorzystuje skanery trójwymiarowe do precyzyjnego odtworzenia całego otoczenia wokół wykopu, co nie tylko zwiększa precyzję samych badań, lecz umożliwia też stworzenie wspaniałych wizualizacji, przydatnych w szczególności przy pozyskiwaniu sponsorów prac.

Po spotkaniu z prelegentami, goście odwiedzili pracownie digitalizacyjne UKSW, aby zobaczyć wszystkie omówione technologie na żywo. Mgr inż. Adam Rajch ze SMARTTECH zaprezentował także proces digitalizacji trójwymiarowej. Zeskanowana w kolorze miseczka została na żywo poddana obróbce w oprogramowaniu SMARTTECH3Dmeasure v2017, dzięki czemu na ekranie komputera powstał obiekt, na którym widoczne były wszystkie drobne detale. Następnie przetworzono chmurę punktów w siatkę trójkątów gotową do dalszej obróbki oraz druku 3D.

Konferencja jest kontynuacją cyklu zapoczątkowanego w marcu tego roku przez Canon i SMARTTECH podczas podobnej inicjatywy dedykowanej dla przemysłu. Spotkanie „Technologie druku 3D oraz digitalizacji 3D i 2D dla archeologii, muzealnictwa i medycyny” to pierwsze tego typu wydarzenie prezentujące tak szeroki przekrój zastosowań nowoczesnych technologii w pracy nad obiektami dziedzictwa narodowego. Partnerzy konferencji już teraz gwarantują, że to nie była ostatnia konferencja organizowana przez SMARTTECH, Canon, Digital Center i UKSW, co sugeruje, że kolejne edycje już wkrótce.

Organizatorzy chcieliby także serdecznie podziękować patronom medialnym, którzy rozłożyli swe opiekuńcze skrzydła i czuwali nad całym wizerunkiem medialnym konferencji.

Przeczytaj więcej o konferencji „Technologie 3D dla przemysłu i edukacji”.
Przeczytaj więcej o Canon.
Przeczytaj więcej o Digital Center.
Przeczytaj więcej o Centrum Technologii Informacyjnych (UKSW).